«У родным слове цэлы свет». Тэматычная сустрэча ў навуковай чытальнай зале.
Ад калыскі вясковай
Як у казачным сне,
Маці й роднае слова
Гадавалі мяне.
Арцішэўскі А.А.
Прыгожая, пявучая, неверагодна паэтычная і меладычная – гэта ўсё эпітэты аб роднай мове. На гэтай мове размаўлялі нашы дзяды і прадзеды, за яе змагаліся нашы продкі. Толькі гэту мову мы можам назваць роднай, бо гэта мова нашай зямлі, нашых рэк, азёр і лясоў.
21 лютага, у Дзень роднай мовы не было, напэўна, такой навучальнай установы на Беларусі, дзе не прайшлі б тэматычныя мерапрыемствы. Не застаўся ў баку і БДМУ. У гэты дзень бібліятэкай і кафедрай гісталогіі, цыталогіі і эмбрыялогіі ў навуковай чытальнай зале бібліятэкі для студэнтаў 1 курса лячэбнага факультэта была арганізавана літаратурная сустрэча «У роднай мове цэлы свет».
Госць сустэчы - доктар медыцынскіх навук, прафесар кафедры гісталогіі, цыталогіі і эмбрыялогіі, лаурэат прэміі імя Вацлава Ластоўскага – Аляксандр Аляксандравіч Арцішэўскі. Прыйшоў ён не адзін, а з кнігамі вершаў “Тарнова” і “МДМІ пасля вайны”. Паэзія яго даўняе захапленне. Тэмы да якіх звяртаецца аўтар – гэта любоў да вялікай і малой радзімы, повязь з гістарычным мінулым, вернасць абранаму шляху, працоўныя будні медыцынскага інстытута, павага да калег і гонар за іх дасягненні.
Уласную кніжку вершаў Аляксандр Аляксандравіч займеў у 2019 годзе. І ёсць сярод іх настолькі шчымлівыя, пранізліва-кранальныя, што немагчыма чытаць без хвалявання. Асабліва прысвечаныя сям’і і родным, а найперш – маме. І мова беларуская ад маці, і любоў да паэзіі – найперш ад яе.
Аляксандр Аляксандравіч правёў літаратурную дыскусію і распавёў пра сваю творчасць, прасякнутую сыноўняй любоўю да дарагіх мясцін, да радзімы і паважлівым стаўленнем да роднага слова.
Студэнты педыятрычнага факультэта Дар’я Дулуб, Кацярына Наздрына, Дар’я Кандратчык, Валянціна Грамыка дэкламавалі вершы А.А. Арцішэўскага пра родны край і медыцынскі інстытут. Гэта стала цудоўным акордам сустрэчы.
Напрыканцы сустрэчы Аляксандр Аляксандравіч адзначыў, что вельмі важна, каб мы ведалі, шанавалі родную мову, гаварылі на ёй і памяталі, што яна носьбіт нашай нацыянальнай адметнасці.