Прэзентацыя кніг Навума Гальпяровіча «Ветразь лёсу» і «Горад» .
Каб лёс мой пачаўся нанова
І можна б было выбіраць,
Я б толькі Радзіму і мову
Не стаў бы ніколі мяняць.
Над выспаю Дзвінскую поўню,
Сланечнік у даўнім акне.
І мудры спагадлівы Полацк,
Што лёсам падораны мне.
Н. Гальпяровіч
15 сакавіка ў студэнцкай чытальнай зале адбылася прэзентацыя кніг «Ветразь лёсу» і «Горад» вядомага беларускага паэта, пісьменніка, публіцыста, перакладчыка, заслужанага дзеяча культуры Рэспублікі Беларусь, уладальніка медаля Францыска Скарыны, намесніка дырэктара канала «Культура» беларускага радыё нацыянальнай дзяржаўнай тэлекампаніі, вядучага аўтарскай праграмы «Суразмоўцы» Навума Якаўлевіча Гальпяровіча.
Паслухаць добрыя вершы прыйшлі студэнты першага курса лячэбнага і педыятрычнага факультэтаў.
Падчас сустрэчы прагучалі менавіта адны з найлепшых паэтычных твораў, якія не могуць пакінуць абыякавым нават самага крытычнага слухача.
Навум Якаўлевіч раскрыўся як глыбокі, шматгранны чалавек і творца з багатым жыццёвым досведам і неабыякавым да сучасных праблем сэрцам.
Паэт дзяліўся сваімі шчымлівымі ўспамінамі пра сваё дзяцінства і юнацтва, пра малую радзіму і першае, непадзеленае каханне, пра вытокі сваёй журналісцкай дзейнасці, пра цiкавыя i часам мiстычныя сустрэчы. Разам з паэтам мы перажывалі за лёс Радзімы і мовы, захапляліся прыгажосцю роднай зямлі, яе азёр і лясоў, яе песень, яе слаўнай гісторыі.
Паэт верыць у тое, што наша слаўная гісторыя дасць сілу новаму пакаленню ўсвядоміць сябе вялікім народам, які паважае сябе і сваю культуру, сваю мову, свае карані. На працягу гутаркі гучалі словы аб тым, што чалавек павінен помніць тое месца, дзе нарадзіўся, апяваць яго, прызнавацца ў сваіх пачуццях.
Усе, хто прыйшоў на сустрэчу, атрымалі сапраўдны ўрок патрыятызму, урок любові і гонару да роднай мовы і сваёй Радзімы.
Падрыхтавалі Алена Завалій і Алеся Носік
Фота Дзмітрыя Зелянкоўскага